Sacramento Kings: Από την αναγνώριση και τα επιτυχημένα draft στο ρεκόρ αποχής από τα play-off

Από την περίοδο 1985-1986 που το franchise μετακινήθηκε στην Καλιφόρνια και μετονομάστηκε σε Sacramento Kings αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο λίγες ομάδες του NBA.

Την πρώτη τους σεζόν αποχαιρέτησαν την διοργάνωση από τον πρώτο κιόλας γύρο των play-off, στα οποία δεν προκρίθηκαν ξανά μέχρι την περίοδο 1995-1996 όπου μια σύνθεση με Αμερικανούς, με μπροστάρη τους τον Mitch Richmont, και τον Λιθουανό Šarūnas Marčiulionis μπήκε στα play-off αλλά αποκλείστηκε ξανά στον πρώτο γύρο.

Το 1995 επιλέγουν στα draft των μεγαλύτερο Σέρβο παίχτη που δεν έπαιξε ποτε στο NBA. Τον άνθρωπο που κατέκτησε τα πάντα όπου κι αν πήγε. Τον άνθρωπο που έφερε πολλά χρήματα στα ταμεία της ομάδας απλά και μόνο πουλώντας τα δικαιώματα του. Τον Dejan «White Magic» Bodiroga. Από την χρονιά εκείνη οι Kings απέδειξαν ότι τα draft είναι σοβαρή υπόθεση για αυτούς και επένδυσαν τον χρόνο τους στο scouting με μεγάλη, από ότι αποδείχτηκε, επιτυχία.

Μεταξύ άλλων επέλεξαν τους Peja Stojakovic (1996), Jason Williams (1998) καθώς και τους DeMarcus Cousins και Hassan Whiteside το 2010, ένα χρόνο μετά την τεράστια επιτυχία της επιλογής του Tyreke Evans που ψηφίστηκε ως rookie of the year.

To 1998 προσλαμβάνουν τον Rick Adelman για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας. Ο Adelman θεωρείται ο πιο επιτυχημένος coach στην ιστορία της ομάδας με συμμετοχές στα play-off και τα 8 χρόνια της παρουσίας του στον πάγκο (1998-2006). Μεγαλύτερη επιτυχία σε αυτά τα οχτώ χρόνια ήταν η δεύτερη θέση της δυτικής Περιφέρειας την σεζόν 2001-2002 απέναντι στους μετέπειτα πρωταθλητές Los Angeles Lakers.

Στην τελευταία του χρονιά ο Adelman οδήγησε την ομάδα στα play-off αλλά ο αποκλεισμός από τον πρώτο γύρο θεωρήθηκε αποτυχία και απομακρύνθηκε από τον πάγκο της ομάδας. Έκτοτε η ομάδα δεν έχει καταφέρει να μπει στα play-off, πράγμα που αποτελεί ρεκόρ απουσίας από play-off όλων των εποχών στο NBA.

Αυτά τα τελευταία 12 χρόνια οι Kings βρίσκονται σε φάση αναδόμησης. Γιατί όμως αυτή η φάση διήρκεσε τόσο;

Αρχικά φταίνε τα λάθος trade όπως αυτό του Kevin Martin στους Houston Rockets για τον Karl Landry το 2010. Το ιστορικό τραυματισμών του Martin προβλημάτισε την τεχνική ηγεσία των «Βασιλιάδων» παρόλο που την αμέσως προηγούμενη χρονιά είχε 24.6 πόντους μέσο όρο ανά αγώνα, γεγονός που επανέλαβε και τις επόμενες χρονιές με μέσους όρους κοντά στους 20 πόντους.

Επίσης έφταιξε η λάθος διαχείρηση του έμψυχου δυναμικού της ομάδας. Όπως ο DeMarcus Cousins, ένα τεράστιο ταλέντο που υπέπεσε όμως σε 43 τεχνικές ποινές και αμέτρητα προσωπικά φάουλ τα τρία πρώτα χρόνια του στην ομάδα, και του Hassan Whiteside που τον ταλαιπώρησαν στην D-League, τον Λίβανο και την Κίνα, μέχρι να τον «λυτρώσουν» οι Miami Heat το 2014 κι αυτός να τους αποζημιώσει τερματίζοντας πρώτος σε όλο το NBA στις τάπες το 2016 και στα ριμπάουντ το 2017.

Μεγάλο σφάλμα επίσης είναι ότι δεν συνέβαλαν σε καμία περίπτωση στην ανάπτυξη του Evans που μετά την ανάδειξη του ως rookie of the year είχε περιορισμένο χρόνο και έλαμψε ξανά αφού μετέβη στη Νέα Ορλεάνη το 2013 που ξεκίνησε σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια βασικός με μέσο όρο 14.5 πόντους ανά αγώνα. Σημαντική διαφορά στις δύο ομάδες αποτέλεσε και η θέση που αγωνιστήκε ο Evans. Στο Sacramento αγωνίστηκε ως γκάρντ ενώ στους Pelicans ως play-maker.

Ομοίως δεν μπόρεσαν να «ανάψουν» την φλόγα και σε άλλους πολλά υποσχόμενους παίχτες που επέλεξαν μέσω draft. Ο λόγος για τους Ben McLemore (7η επιλογή το 2013) που χαρακτηριζόταν από πολλούς ως ο επόμενος Ray Allen για το μαγικό του jump shot, Isaiah Thomas (60η επιλογή το 2011), Nick Stauskas (8η επιλογή το 2014) και φυσικά τον De Aaron Fox (5η επιλογή το 2017).

Τα draft όμως πάντα έχουν και αποτυχίες. Για τους Kings το αποκορύφωμα αυτών των αποτυχιών ήταν η επιλογή του Γιώργου Παπαγιάννη το 2016, στην 13η μάλιστα θέση. Θέση που ποτέ κανείς δεν κατάλαβε αφού δεν κατάφερε να πάρει ούτε θέση βασικού στον Παναθηναϊκό τις χρονιές μάλιστα που δεν πήρε και το πρωτάθλημα. Έτσι λοιπόν η υψηλότερη θέση που κατέλαβε ποτέ Έλληνας στα draft συνοδεύτηκε από πλήρη απογοήτευση.

Από την περσινή σεζόν γύρισαν πίσω τον χρόνο και ανέλυσαν τους παράγοντες που έφερναν επιτυχίες στο παρελθόν. Μεταξύ άλλων, κοινός παρονομαστής των επιτυχιών ήταν η παρουσία Ευρωπαίων παιχτών, και κυρίως Σέρβων. Έτσι μετά τους Stojakovic, Divac αλλά και Marčiulionis οι Kings έφεραν στην άλλη μεριά του Ατλαντικού τον πρωταθλητή Ευρώπης Bogdan Bogdanovic. Δυστυχώς όμως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, αλλά ίσως σταμάτησε την βαρυχειμωνιά στην Καλιφόρνια. Φέτος στο πλευρό του Bogdanovic στέκεται ο συμπατριώτης του Nemanja Bjelica και ο πολλά υποσχόμενος Marvin Bagley II, 2η επιλογή του πρόσφατου draft.

Θα κάνουν φέτος οι Kings την υπέρβαση ή θα συντηρήσουν το αρνητικό ρεκόρ τους; Θα σπάσουν το φράγμα των 42 νικών που συνήθως οδηγεί στα play-off ή θα γίνουν σάκος του μποξ της Δυτικής περιφέρερειας; Η συνέχεια στις οθόνες μας.